Abstract

Due to the general aging of the population and a substantial progress in the treatment of cancer, the amount of cancer survivors in the Netherlands is expected to increase to 666.000 patients in 2020. Cancer and its treatment is often associated with long-term physical and psychosocial side effects. In 2011 the Dutch Guidelines of Cancer Rehabilitation were developed, in which a multidisciplinary treatment of cancer patients is described. An important part of the rehabilitation program is physical exercise. Exercise leads to increased muscle strength and endurance, a decrease in cancer-related fatigue, a better quality of life and potentially an increased return to work or social activities. However, little is known about the most effective type, intensity, frequency and length of training. In addition, studies on nutritional interventions to promote training adaptation in cancer patients are entirely lacking. Future research is needed to optimise the current cancer rehabilitation programmes, and to implement these in the Dutch health care system. Verf.-Referat

Abstract

Door zowel de vergrijzing als de steeds effectievere behandelingsmogelijkheden van kanker zal het aantal Nederlanders dat kanker heeft overleefd in 2020 gestegen zijn naar 666.000. De ziekte en behandeling van kanker gaat echter vaak gepaard met lichamelijke en psychosociale bijwerkingen, die zelfs na curatieve behandeling nog langdurig aanwezig kunnen blijven. In 2011 is op basis van beschikbaar wetenschappelijk onderzoek de Nederlandse richtlijn Oncologische Revalidatie opgesteld, waarin het belang van een multidisciplinair revalidatieprogramma wordt beschreven. Een belangrijk onderdeel van de revalidatie is fysieke training. Training leidt o.a. tot een toename van spierkracht en uithoudingsvermogen, een afname van chronische vermoeidheidsklachten, een betere kwaliteit van leven en mogelijk ook een snellere en betere hervatting van werk of sociale activiteiten. Hoewel er voor de praktijk in de richtlijn al duidelijke adviezen gegeven worden voor de opzet van oncologische revalidatie, blijkt de meest effectieve trainingsvorm, -intensiteit, -frequentie en -duur toch nog onvoldoende bekend. Daarnaast is de rol van voeding ter ondersteuning van trainingsadaptaties bij patienten met kanker nog volledig onderbelicht. Verder onderzoek is nodig om de bestaande revalidatieprogramma's en richtlijnen verder te optimaliseren en te implementeren in de Nederlandse gezondheidszorg. Verf.-Referat