Einleitung

Puber-voetbalsters lopen een groot risico op voorstekruisbandblessures. Steeds meer meisjes gaan op voetbal en meisjes hebben een vier tot acht keer hogere kans op kruisbandletsel dan jongens. Een op de vier vrouwen maakt voor de tweede keer een kruisbandletsel door, vaak aan de contralaterale zijde. Deze ernstige knieblessure kan voor een groot deel worden voorkomen door aandacht te besteden aan preventie. Uit verschilIende onderzoeken blijkt dat het aantal voorste­kruisbandblessures met de helft afnam na preventieve oefeningen (Myklebust ed). Met die oefeningen moet je al op jonge leeftijd beginnen. Preventieve oefenvormen: voor- en nadelen Gesloten, statische oefeningen, zoals bijvoorbeeld squats, lunges en planking en geadviseerd door onder andere de FIFA en UEFA, worden door clubs bij de jeugd nauwelijks gebruikt. Reden dat deze oefeningen weinig gedaan worden is dat trainers, coaches en speelsters zulke oefeningen vaak te saai en niet sportspecifiek vinden. Bovendien gaat het ten koste van hun traininqstijd.v Een oplossing ligt in het samen ontwikkelen van oefenstof om zo meer dynamische en open oefeningen aan te bieden.' Dus met een tegenstander en een bai erbij de weerstand van een wedstrijd na te bootsen en anticiperen en reageren te oefenen. Het is ook goed om een mini-wedstrijdje in de oefenstof te verwerken waarbij er gescoord moet worden of er moeten punten worden behaald door iets zo snel mogelijk te doen. Dit verhoogt het plezier en daarmee de motivatie. Door blessurepreventieve oefeningen in de gewone voetbaltraining te integreren kosten ze geen extra tijd. Bijvoorbeeld, we weten dat dit knieletsei bij vrouwen vaak voorkomt bij een verdedigende actie. Dus bij het anticiperen op schijnbewegingen en het onderscheppen van de bai is het belangrijk niet alleen op te letten of de actie lukt, maar ook hoe deze verdedigende of passerende beweging motorisch gezien wordt uitgevoerd. Blijft de knie boven de voet? Landt ze diep genoeg om haar gewicht op te vangen? Zo kan je iemand leren verdedigen of passeren, puur speltechnisch, maar ook motorisch. Dan bevat oefenstof dus een prestatieve en preventieve kant. Naast dat de huidige oefenstof vaak statisch en gesloten is, gaat het ook uit van het aanleren van een perfecte bewegingsstrategie. Dit is echter onrealistisch aangezien iedereen anders beweegt. En bovendien, voetbal is een sport waarbij veel onverwachte en totaal verschiliende vormen van richtingsveranderingen elkaar opvolgen. Voetbalsters moeten niet alleen hun eigen mogelij heden voor actie inschatten, maar ook die van tegenstanders en teamgenoten sn el waarnemen ter vijl ze een beweging uitvoeren. Deze continue acties worden uitgevoerd onder tijdsdruk terwijl bewegingsmogelijkheden ontstaan en verdwijnen. Een voorste kruisbandblessure is dus het resultaat van een reeks zelfgeorganiseerde beweginge die voortkomen uit de interactie met snel veranderende omgeving. Er is niet een perfecte beweging voor elke situatie en elke voetbalster. Hoe iemand beweegt hangt juist sterk af van individuele factoren, de taak die uitgevoerd moet worden en van de omgeving. Het gebruiken van een grotere bewegingsvariebilite tijdens zulke dynamische bewegingen kan juist een betere verdeling van krachten in verschillende situaties mogelijk maken. Dit werkt mogelijk preventief angezien de voetbalster dan optimaal gebruik kan maken van het aanpassinqsvermogen en de coordinatie van het lichaam. Het maximalisieren van de variabiliteit is een kenmerk van van een robust motorisch controlesysteem. Het proces van het verkennen van verschillende motorische controlstrategieen kan van cruciaal belang zijn voor de preventie van VKB-blessures. Door dit proces zal de voetbalster de oplossing vinden die het beste bij haar lichaam past. Blessurepreventie zal zich dus meer moeten gaan richten op het individuu. Speelsters moeten gestimuleerd worden om hun eigen optimale bandbreedte aan bewegingsvariabiliteit te vinden. Zoals eerder genoemd is deze variabiliteit binnen bepaalde kaders belangrijk om zich te kunnen aanpassen aan nieuwe en voortdurend veranderende situaties.? Wanneer de bewegingspatronen buiten deze kaders va lien, neemt het risico op een VKB-blessure toe.