تأثیر بارگیری کوتاه‌مدت نانو‌ذرۀ سلنیوم و تمرین وامانده‌ساز بر شاخص‌های اکسایشی در بافت قلبی رت‌های نر
| Autor: | حسن ذوالفقار دیدنی; محمدرضا ذوالفقار دیدنی; سیامک عصری رضائی; فیروز قادری پاکدل |
|---|---|
| Sprache: | Farsi |
| Veröffentlicht: |
2017 |
| Quelle: | Directory of Open Access Journals: DOAJ Articles |
| Online Zugang: |
http://spj.ssrc.ac.ir/article_1083_64ee4468202d147547dbc5791ce5b8c0.pdf https://doaj.org/toc/2322-164X https://doaj.org/toc/2476-7050 2322-164X 2476-7050 doi:10.22089/spj.2017.2686.1362 https://doaj.org/article/becd0d5b6c3f4154b9987b557c8c7116 https://doi.org/10.22089/spj.2017.2686.1362 https://doaj.org/article/becd0d5b6c3f4154b9987b557c8c7116 |
| Erfassungsnummer: | ftdoajarticles:oai:doaj.org/article:becd0d5b6c3f4154b9987b557c8c7116 |
Zusammenfassung
جهت انجام پژوهش، 36 رت نر ویستار دو ماهه (200±8 گرم) به‌طور تصادفی به چهار گروه کنترل (12 رت)، نانو‌سلنیوم (12 رت)، تمرین (شش رت) و نانو‌سلنیوم ـ تمرین (شش رت) تقسیم شدند. بارگیری نانو‌ذرۀ سلنیوم (mg/kg/day 1/0) طی 14 روز به روش تزریق زیر‌صفاقی در گروه‌های دو و چهار صورت گرفت. سپس از گروه‌های یک و دو، شش رت انتخاب شد و نمونه‌برداری قلبی (در‌حالت استراحت) انجام پذیرفت. علاوه‌براین، برنامۀ تمرینی وامانده‌ساز برای گروه‌های سه و چهار به‌مدت دو ماه اجرا گردید. پس از دو ماه، از تمام گروه‌ها (گروه‌های سه و چهار بلافاصله پس از آخرین جلسۀ تمرین؛ گروه یک و دو در‌حالت استراحت) نمونه‌برداری دوم بافتی به‌عمل آمد. از آزمون تی مستقل با استفاده از نرم‌افزار اس.پی.اس.اس 21 و سطح آلفای پنج درصد (P