تاثیر موسیقی به عنوان یک مولفه انگیزشی بر دقت تولید نیروی ایزوکنتیک در تکواندو کاران غیر نخبه

Autor: روح الله طالبی; ملیحه نعیمی کیا; مژگان پیری
Sprache: Farsi
Veröffentlicht: 2015
Quelle: Directory of Open Access Journals: DOAJ Articles
Online Zugang: http://mbj.ssrc.ac.ir/article_470_ffffc890d8fd45a07dfd9b4eb12c7d6a.pdf
https://doaj.org/toc/2538-273X
https://doaj.org/toc/2538-5593
2538-273X
2538-5593
https://doaj.org/article/ba90ff155df945d28cfcac444454a841
https://doaj.org/article/ba90ff155df945d28cfcac444454a841
Erfassungsnummer: ftdoajarticles:oai:doaj.org/article:ba90ff155df945d28cfcac444454a841

Zusammenfassung

هدف از این پژوهش بررسی تفاوت کنترل تولید نیروی ایزوکنتیک پای برتر در تکواندو‌‌‌‌‌کاران هنگامی که در معرض یک محیط محرک (موسیقی ریتم بالا و پائین) و محیط غیر‌‌محرک (بدون موسیقی و سکوت) قرار می گیرند، بود. در پژوهش توصیفی حاضر از بیست تکواندو‌کار مبتدی مرد شرکت‌کننده در لیگ برتر کشور با میانگین سنی (4.30± 23.65) استفاده شد و از تحلیل واریانس با سنجش های تکراری برای سنجش عملکرد دقت تولید نیروی تکواندوکاران مبتدی در سه محیط اجرا موسیقی ریتم بالا، پائین و بدون موسیقی استفاده شد. شرکت‌کنندگان 5 تکرار ایزوکنیتیک خم و باز کردن مفصل زانو را با سرعت 60 درجه / ثانیه در هر سه بخش ( بدون موسیقی و تلاش با موسیقی ریتم بالا و پائین) اجرا کردند. اجرای شرکت‌کنندگان به منظور کنترل اثر یادگیری برای هر سه موقعیت به صورت تصادفی انجام شد، نتایج نشان از اختلاف معنی دار در گروه ها داشت (05/0< p )، همچنین بهترین عملکرد مربوط به اجرا در حالت موسیقی ریتم پائین بود. در نتیجه مربیان تکواندو و ورزشکاران می توانند از این موضوع در هنگام تمرینات استفاده کنند. موسیقی ممکن است به عنوان یک مولفه انگیزشی در ایجاد نیروی ایزوکنتیک دقیق به تکواندو کاران مبتدی کمک نماید ، اما ریتم بالای آن ممکن است سبب افزایش خطای تولید نیرو و انگیختگی بالا گردد .