تأثیر خودگویی انگیزشی آشکار و پنهان بر زمانبندی پیشبین انطباقی
Autor: | محمد صحبتیها; مهدی شهبازی |
---|---|
Sprache: | Farsi |
Veröffentlicht: |
2015 |
Quelle: | Directory of Open Access Journals: DOAJ Articles |
Online Zugang: |
http://spsyj.ssrc.ac.ir/article_552_574289c8b58b366089c974fd116cefea.pdf https://doaj.org/toc/2345-2978 https://doaj.org/toc/2538-1504 2345-2978 2538-1504 https://doaj.org/article/3287d09915dd41d9a9682d733125089b https://doaj.org/article/3287d09915dd41d9a9682d733125089b |
Erfassungsnummer: | ftdoajarticles:oai:doaj.org/article:3287d09915dd41d9a9682d733125089b |
Zusammenfassung
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر خودگویی انگیزشی آشکار و پنهان بر زمانبندی پیشبین انطباقی بود. شرکت کنندگان شامل 36 دانشجوی رشتة تربیتبدنی (9 دختر و 27 پسر با میانگین سنی 5.15±25.68)، راست دست و بدون مشکل بینایی بودند که به صورت داوطلبانه در این مطالعه حضور یافتند و به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. آزمون زمانبندی پیشبین انطباقی تحت سه شرایط (خودگویی آشکار، پنهان و کنترل) توسط آزمودنیها اجرا شد. نتایج نشان داد خودگویی انگیزشی آشکار و پنهان باعث بهبود معنادار اجرای گروههای آزمایشی در زمانبندی پیشبین انطباقی شد. تفاوت معناداری بین دو گروه آزمایشی مشاهده نشد، با این حال تفاوت دو گروه با گروه کنترل معنادار بود. همچنین تفاوت معناداری بین اجرای دختران و پسران مشاهده نشد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر به نظر میرسد استفاده از خودگویی انگیزشی آشکار و پنهان راهکار روانشناختی مناسبی برای بهبود و ارتقاء زمانبندی پیش بین انطباقی است.